Tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog stond Heel Europa op zijn kop, het was geen tijd voor feesten en muziek. Maar hoe vier je dan carnaval? In deze blog wordt er geschreven over ’s-Hertogenbosch (met name Oeteldonk) in deze oorlogen. Wat gebeurde er met het volksfeest en hoe ging het door na de oorlogen?
De situatie voor de oorlog
Carnaval was een feest wat zich in de stad vestigende voordat de Oeteldonksche club ontstond. Echter brak het vaak uit tot ruzie en openbare dronkenschap wat bij de toenmalige bisschop olie op het vuurke gooide. Mgr. A. Godschalk was er klaar mee. Het feest werd massaal omarmd en dit moest stoppen, dus hij verbood de Bosschenaren carnaval te vieren. Deze banvloek werd echter niet serieus genomen waardoor een bond gezelschap in Plaats Roijaal verzamelde. Deze heren smeedde een plan, ze bedachten een succesformule. Namelijk ons mooie Oeteldonk!
Operatie optocht
Vanaf 1 oktober 1882 werd de Oeteldonksche club van 1882 opgericht. Tussen 1882 tot 1891 vonden er geen optochten plaats door een tekort aan deelnemers, in 1891 was er zelfs geen toekomst te zien in de Oeteldonkse optocht. Wat de Oeteldonkers liet beseffen dat ze de stad een warm hart moesten toedragen. Door subsidie van de gemeente was er in 1892 weer een optocht, en sindsdien is deze jaarlijks in onze mooie stad!
Tijdens de Eerste Wereldoorlog
In 1915 tot 1919 werd carnaval als helemaal afgeschaft beschouwd, onder meer in verband met de Eerste Wereldoorlog. Echter werd er gedanst en wel degelijk carnaval gevierd achter gesloten deuren. In 1920 werd de carnavalsviering toch weer toegestaan. Sluitingstijden van slijterijen werden wel vervroegd en er kwam een verbod op maskers en sterke drank. Dat laatste verbod sneuvelde echter al in 1921, Dit zorgde er namelijk voor dat de Oeteldonkers de slijterijen leeg kochten voor de feestdagen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog
De Tweede Wereldoorlog zou er voor zorgen dat er in de oorlogsjaren geen carnaval en geen optochten plaats zou vinden. Dit werd steng verboden door de Duitsers. nadat dit voorbij was en het hele land was bevrijd. In de jaren die daarna kwamen groeide de populariteit. Er werd overal in de stad Oeteldonkse kleding gedragen en de prachtige gebreide Oeteldonk sjaal.
Oeteldonk na de oorlog
In 1946 vond weer een optocht plaats, die overigens bijna door de regering werd verboden, omdat de regering bang was dat dit de productie zou stoppen. Carnaval stond voor het laatst als hoofdpunt op de politieke agenda in 1951, maar dit had geen zin. In het jaar erop (1952) werd Prins Amadeiro voor het eerst door de burgemeester op het bordes van het Stadhuis ontvangen: een traditie die tot op de dag van vandaag voortduurt. Oeteldonk zit nu het hart van de Bosschenaar en zal daar ook altijd blijven!